امروز چهارشنبه , 24 اردیبهشت 1404
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
10,000 تومان
-
فروشنده :
پی دی اف داک
-
- کد فایل : 56058
- فرمت فایل دانلودی : .ppt
- تعداد مشاهده : 227
- فرمت فایل اصلی : powerpoint
- تعداد صفحات : 24
آخرین فایل ها
- بیشتر -
دانلود پاور پوینت زندگی نامه ابو عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی
0
227
با دانلود پاور پوینت زندگی نامه ابو عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی
فرمت فایل پاور پوینت وقابل ویرایش وبا قیمت مناسب در خدمت شما عزیزان قرار دادیم .
جهت دانلود فایل موارد زیرا بخوانید .
نام فایل: زندگی نامه ابو عبدالله جعفر بن محمد رودکی سمرقندی
فرمت فایل powerpointوقابل ویرایش
تعداد اسلاید :24
قسمتی از فایل:
¢ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم رودکی سمرقندی؛ زاده ، اواسط قرن سوم هجری قمری ۲۴۴ قمری) از شاعران ایرانی دوره ، سامانی در سده ، چهارم هجری قمری است. او استاد شاعران آغاز قرن چهار هجری قمری ایران است. رودکی به روایتی از کودکی نابینا بوده است و به روایتی بعدها کور شد. او در روستایی به‌نام بَنُج رودک در ناحیه ، رودک در نزدیکی نخشب و سمرقند به دنیا آمد. رودکی را نخستین شاعر بزرگ پارسی‌گوی و پدر شعر پارسی می‌دانند. وی در دربار امیر نصر سامانی بسیار محبوب شد و ثروت بسیاری به دست آورد، با این حال در سالهای پایانی عمر مورد بی‌مهری امرا قرار گرفته بود. او در اواخر عمر به زادگاهش بنجرود بازگشت و در همانجا به سال ۳۲۹ هجری (۹۴۱ میلادی) درگذشت.
¢¢رودكي در انواع سخن استاد بوده ،قصيده و قطعه و غزل و رباعي را نيكو سروده است.زبان شعر او بسيار ساده وروان و دور از تكلّف ،و تشبيهات وتصويرهاي شعري او غالباً متحرّك و زنده است .
¢رودكي را حقاً بايد پدر شعر فارسي و پايه گذار سبك خراساني يا تركستاني خواند.در اشعار او شور وشادي،و جدو ملال ،زهر اندرز،شك ويقين به هم آميخته است تخيل او بسيار قوي و تصويرهاي شعريش بسيار گوياست.
¢رودكي پيش آهنگ قصيده سرايان نيز هست وكهن ترين قصيده ي كاملي كه مشتمل بر تشبيب و تخلص به مدح باشد از وي يادگار مانده است .ابداع رباعي هم به گفته ي صاحب المعجم از اوست.
¢¢در پايان روزگار دراز او ،تصويري كه رودكي از سيماي خويش در طيّ يك قصيده ي زيبا ترسيم مي كند ،با مطلع:
¢«مرا سبود فرو ريخت هر چه دندان بود نبودندان لابل چراغ تابان بود.»
¢اين استاد شاعران كهن را پير مردي نشان مي دهد خسته و فرسوده،با دندان هاي فروريخته،موهايي از غبار ايّام سفيد و بالايي از فشار بار زن وفرزند كه از نداري و ناتواني چاره اي ندارد جز آن كه عصا و انبان بردارد و شايد در كوي و برزن مثل گدايان دريوزه كند به اين صورت فرسوده ي نحيف فرتوت،كه دقيقي شاعر،دو چشم تيره را هم كه فروغ خويش را از دست داده است و يا خوداز فروغ بي بهره بوده است مي افزايد:
¢« استاد شهيد زنده بايستي و ان شاعر تيره چشم روشن بين
¢و اين مجموعه ي درد انگيز تصوير شاعري را نشان مي دهد كه روزگاري در دربار بخارا به شعر و آواز خويش، وبابربط و چنگ دل هاي نازنينان و گردنكشان را به دام آورده است.
¢
